DAĞINIKLIK

10 yaşındaki bir çocuk bu kadar mı dağınık olur ya... Olmaz değil mi? olur! olur!  Sağolsun benim muzur oğlum çok dağınık bir çocuk. (Herşeyi buraya yazacağım ileride gelinim bu çocuğu nasıl yetiştirmişler derse bunları okusunda benim neler çektiğimi anlasın, bunun yetiştirme tarzıyla değil yaradılışla alakası var.) Tertip düzen hiç ona uğramamış. Kıyafetlerini topla derim peşinden odaya bir girerim ki ne göreyim bütün kıyafetler (kirli temiz farketmez) gardroba tıkılmış. Masanı topla derim, hepsi masanın bir kenarına yığılmış. Allahım ben ne yapacağım bu cocukla bilmiyorum.
Uzun zamandır odasını toplama planları yapıyordum. Çünkü odasına her girdiğimde ruhum sıkılıyordu. Cumartesi öğleden sonra izin günümdü direk eve gittim. Tuğra uyuyordu Kayra'da etütle yemeğe gitmişti. Yani ortalık sakin, bir aklım vur kafayı uyu dedi bir aklımda tembellik etme işe giriş dedi. Ve de giriştim.
Ama nereye elimi atsam tepeme yıkılıyor nereden başlayacağımı bilemiyorum. Şimdi çocuğa da suç bulmuyorum. Suç bizde de Tuğra gibi bir canavardan kaçırmak istediklerimizi hep Kayra'nın gardrobunun üstüne yığmışız ne arasan var birde tozlanmış anlatamam. Onları indirirken Kayra geldi eve o da ufak bir şok geçirdi. Odası darmadağın. Biz giriştik işe ama bitmiyor bir türlü. Hangi çekmeceyi açsam Kayra'dan bir ses "anne orayı sonra düzeltelim ne olur" ama annenin bu gibi sözlere kulakları tıkalıydı. 4 tane market poşeti çöp çıkardık odadan 2 poşette kitap çıkardık onlar kardeşine kalacak saklanacaklar. Şimdi odaya huzurla giriyorum. Evet temizlik gibisi yokmuş. O iş güç arasında fotoğraf çekmek aklımın köşesine gelmedi. Ama bir daha böyle dağılırsa (ki fazla sürmez) bu sefer kanıtlarımla karşınızda olacağım.

Not: Resmin konuyla bir alakası yok ama Galatasaray'ı her daim yenebilen Fenerbahçe'ye ithaf olunur.