DOĞUMGÜNÜ

Dün yani 21 Mart Nevruz Bayramı büyük tosbağamın, ilk göz ağrımın, küçük erkeklerimden birisi olan Kayramın doğumgünüydü. Hala inanamıyorum 10 yıldır bizimle beraber. Doğduğu günü unutmam mümkün mü? İlk çocuk her zaman farklı duygularla bekleniyor. Hamile iken doğumda bana birşey olurda göremezsem diye çok korkardım. Sadece 1 kere görmek için bile herşeylerimi verirdim. Hep şöyle dua ederdim. "Allah'ım öleceksem de öleyim ama bir kere göreyim öyle öleyim" derdim. Şükürler olsun 10 yıldır hergün görmenin mutluluğunu yaşıyorum. Allah'ım nice uzun seneler birbirimizi görmekten mahrum etmesin.

Bizim yaramazı da her çocuk gibi doğumgünü yaklaşınca bir heyecan kaplıyor. Günler öncesinden ne alacaksaınız, kimler gelecek kaygısı kaplıyor... Bu sene cumartesi akşamı aile büyükleriyle sade bir doğumgünü kutladık. Arkadaşlarını çağırmadık.

Sağolsun aile büyüklerimizden güzel bir resmimizi çeken çıkmadı.

Babaannemiz

anneannemiz ve dedemiz

Hediyelere gelince sağolsun benim tosbağa biraz huysuz. Yakından tanıyanlar ona pek hediye almak istemezler. Çünkü beğenmez. O yüzden babaannesi ve anneannesigil para verdiler. Bizde spor ayakkabısı sözü vermiştik. Pazar günü çıktık aldık.