HASRETLİK

Kayroşu Ankara'ya anneannesigilin yanına gönderdik. Evde çok sıkılıyordu. Tuğra'yı ve Şerife Ablayı çileden çıkarıyordu. Annemde ne zamandır gönder bize deyip duruyordu. Ben uzun zaman önce karar vermiştim ama nasıl göndereyim diye ses etmiyordum. Çarşamba günü amcası ile yengesi doktora Ankara'ya gideceklerdi. Biz de onlarla göndermiş olduk. O hayatından çok memnun ama biz çok özlüyoruz.
Kayra enteresan bir çocuk yani çok fazla aile bağımlılığı yok. Hoşuna giden heryerde rahatlıkla kalabilir. Hatta anneannesinin, teyzesinin ve de halasının evleri çok hoşuna gider ve hep kalmak ister. 31 Ağustosta diş randevusu olduğu için en az o güne kadar kalacak evet biraz uzun bir süre ama ne yapalım dayanacağız. Daha doğrusu bizim onu özlediğimiz kadar o bizi özlemiyor o ayrı konu.

Gittikten 1 gün sonraki telefon konuşmamız.

Ben: Oğlum biz çok özledik seni
Kayra: Anne ya özlemeyin beni daha dün geldim.:!!!

Anneme de
Ben yaz bitene kadar burda kalacağım demiş

Bizim de her lafımız Kayra, olsun o ne zaman özleyecek bakalım...