Turtamız annemgilde yaşadığından beri ev büyük tosbağaya kaldı.
Ona muhalefet eden, karışan yok
Bilgisayar ve televizyon kavgaları da yok.
Bu duruma öyle çok alıştı ki hafta sonları Tuğra'nın gelmesini istemez oldu. Tuğra ne zaman eve gelecek olsa "gelmesin" "o gelirse ben giderim" gibi cümleleri çok kullanır oldu.
Bir taraftan hak vermemek mümkün değil. Çünkü Tuğra'da bizi ve evi özlediği için nazlanıyor ve mızmızlanıyor. Zaman zaman çekilmez davranışları olabiliyor. Bunları yaşadıkça ben de çok endişeleniyorum. Özellikle iki kardeşin ayrı kalmaları, aralarındaki iletişimin daha da kötü gitmesine mi sebep oluyordu bilemiyorum.
Birkaç gündür annemin Kayseri'de olması ve Tuğranın evde bakılıyor olması bu düşüncelerimin hatalı olduğunu gösterdi. Zaman zaman birbirlerine girseler de çoğunlukla gayet güzel oynayabiliyorlar. Daha çok şeyi paylaşabiliyorlar. Abisiyle güzel zaman geçiren ufaklık da mutlu, onların neşeli hareketlerini gören bizler de...
Not: Çok şükür kardeşimin ameliyatı çok güzel geçti. Ama onu görememek beni üzmedi diyemem. Umarım bir an önce iyileşir.
kardeşine geçmiş olsun arkadaşım.acil şifalar diliyorum.sevgiler.
YanıtlaSilKardeşinize geçmiş olsun.
YanıtlaSilFoto çok güzel. Hekesin kardeşi olmalı mutlaka.