Pages

26 Ekim 2016 Çarşamba

BABAM İÇİN




Babam midem ağrıyor diye gittiği doktordan açık kalp ameliyatı olarak çıktı. Şükürler olsun ki şu an iyi ama cidden zor bir ameliyattı. Daha önce birisini nisan ayında olmak üzere iki kez belfıtığı ameliyatı olmuştu ama bunun yanında onlar basit kaldılar. Yukarıdaki fotoğrafı ameliyattan çıkıp yoğun bakımda olduğu ve bizim göremediğimiz gece instagramda paylaşmıştım. Gündüz koruduğum dirayetim gece gözyaşlarımla son buldu. Ameliyatının iyi geçtiğini biliyorduk ama onu göremeden beklemek çok kötüydü. Uyandı mı, ağrısı mı var, üşüyor mu, susadı mı, çaresiz mi... Babamı görene kadar bu soruların ardı arkası kesilmedi. Allahım kimseyi çaresiz bırakmasın.



Babam hiperaktif bir adamdır. Bu sebeple her işi hızlıdır. Bir gün doktora gitti haftaya anjiyo olacağım dedi. İki gün sonra aradı ki ben anjio oldum haftaya ameliyat olacağım diye... Ben son ana kadar inanmadım çünkü dedim ya çok hareketlidir, sigara içmez içki içmez, fazla kilosu yoktur, nasıl oluyor da böyle bir adamda damar tıkanıklığı oluyor. Demek ki oluyormuş. Özellikle sigara içmemesinin faydasını ise ameliyat sonrası görmüş oldu. Çok şükür ameliyat kısmını atlattı da bundan sonra dikkat etmesi gereken kısmı ne yapacağız bilemiyorum. Hiç canının kıymeti yoktur eski hareketli günlerine dönmesi fazla sürmez bu durumda olan etrafındakilere oluyor maalesef.

Böyle günlerde üç kardeş olmanın kıymetini daha iyi anlıyorum daha mı çok olsaydık yoksa. Aynı duyguları paylaştığın insanlar olmuş oluyor etrafında. Onların desteği ile yalnızlık ve çaresizlik hissetmiyorsun. Bugünümüze binlerce şükür. Allahım bütün hastalarımıza şifa versin.

8 Ekim 2016 Cumartesi

START









Bloğuma her baktığımda yeniden yazmak geliyor içimden. Eski hatıralarım canlanıyor gözümde. Çocuklarımın unuttuğum hatıraları... Ne güzel herkes birşeyler yazıyor paylaşımlarda bulunuyorduk. Birbirimize yorumlar yapıyorduk. Yeni yeni şeyler öğreniyorduk. Bütün bunları sosyal medyadan şimdi de yapıyoruz ama buranın yeri bambaşka. Buralar dutlukken:)) diye başlarmışım

Önceden herşeye bloğa yazarım gözüyle bakıyordum. Şimdi unuttum o düşünceleri. Ya da korkularım oldu bütün resimler bütün hayatım ortada gibi bilemiyorum karışık duygular işte.

Birbaşka sebep de o zamanlar pekçoğumuzun çocukları küçüktü onların herşeyini kendi inisiyatifimizde yazıyorduk ama şimdi onlar birer ergen bırakın onlar hakkında yazı yazmayı doğru dürüst fotoğraf bile çektirmiyorlar. Yine de yazmak istiyorum umarım o azmi tekrar bulurum kendimde...

Bunlara Baktınız mı?

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...