HÜLYA

 

Kendisi işyerinden en yakın arkadaşım(dı). Dı diyorum artık bizleri terkedip Ankara'ya yerleşecek. Eşi birkaç yıldır Ankara'da yaşıyordu. Sadece hafta sonları görüşebiliyorlardı. Kızı da SBS'de Ankarada bir okul tutturunca artık gitmesi kesinleşti.

Bu bize yaptığı veda turundan bir resim.

Aslında Hülya ile enteresan bir arkadaşlığımız var. İş dışında neredeyse hiç görüşmüyoruz. (tabiki bu benden kaynaklamıyor). Hatta bana ev hediyesini bile yeni aldı. Tam tamına 5 senelik ev oldu. Neyse bu kötü bir arkadaşlığımız olduğu anlamına gelmez değil mi.

Ben konuşkan o sessiz

Ben sabırsız o sabırlı

Ben gezme hastasıyım o yorgunluk olarak görür.

Ben söylenirim o alttan alır

Bu liste uzar gider. Kısaca zıt kutupların anlaşması bizimkisi...

Ama işyerinde içtiğimiz su ayrı gitmez. Çok anlaşırız. Tabiki ufak tefek tartışmalarımız olmuştur ama olsun o kadar da olur. Yaşam tarzlarımız çok uyar birbirine, çocuklarımız da olunda çok konuşacak konumuz olur.  

Her akşam 5'de yanına gider çene çalarız. Patronum bu kız gine sıkıldı, sen gidince ne yapacak der durur. Evet biraz yanlız kalacağım ama umarım yeni arkadaşa da alışırım.