Hülya arkadaşımın gideceğinden bahsetmiştim. Gitmeden önce toplu halde bir fotoğraf çektirelim deyip duruyordu. Nihayet çarşamba günü bunu gerçekleştirebildik. Yıllardır yapmadığımız birşeydi. Bence iyi ve güzel oldu.
Bu fotoğraf şirketimizin giriş kapısında çekildi.
Bütün patronlarımız ve bütün idari personel.
Sadece Sevda doğum izninde olduğu için bu karelerde yok.
Bu fotoğraf da şirketimizin küçücük bahçesine ait.
Cidden küçük bir yer ama fotoğraflarda çok güzel çıkmış.
Perşembe günü ise çok hüzünlüydü benim için. Şirketteki en iyi dostum artık veda edip gelmemek üzere ayrıldı. Ağlamayacağız deyip durduk ama ne mümkün...
İnsanın 20 yıldır çalıştığı işyerini bırakması çok zor.
Benim onu çok arayacağım kesin buralarda kolum kanadım kırık kaldı.
Her sabah çaylarımızı içerken sohbet eder işlerimizin başına döner akşam da 5 ten sonra ben onların odaya gider vaktin dolmasını beklerdik.
Patronlarımda alışmıştı artık 5'ten sonra beni orada bulurlardı.
Artık Ankara'da bir kapım daha oldu.
Her ay gidiyorum ya o zamanlarda görüşmek üzere ayrıldık...
Öyle düşünmek lazım bence de, bazen uzaklaşınca ilişkiler daha tatlı oluyo sanki
YanıtlaSilnehirineylemleri; yaşayıp göreceğiz
YanıtlaSil