Büyük tosbağam küçükken, babamız geç saatlere kadar çalışırdı, bizde ikimiz yatardık. Nereden bilebilirdim ki bunun alışkanlık haline geleceğini. Aslında çocuğada suç bulmuyorum çünkü odası çok uzaktı evimiz birinci kattı yani kıyamıyordum tek başına yatmasına... Kayra yıllarca direk yatağına gidip uyumadı. Evin çeşitli yerleri bunun için yeterliydi mesala
annemgilde kanepede
masasında
yerde
Kayra ile ilgili resimler daha çok aslında ama onlar digital değil bilgisayara aktaramadım. Biberonla su içerken kanepeye yaslanmış uyumuş, oturarak uyumuş vs vs.
Neyse Turtaya hamileyim bu yine bizimle yatıyor ama artık ben rahat edemez haldeyim, kızıyorum, beyefendi hiç istifini bozmuyor gelip kıvrılıyor yanıma evet benim yanıma ben arada yatıyorum çin işkencesi gibi. Birgün bu uyudu yanımızda eşim yatağına götürdü gece uyanınca tekrar geldi eşimi uyandırdım yerine götür diye. Eşim uyandı "bu odaya mayın döşeyeceğim artık" dedi. Tabi ben gece yarısı gülme krizlerine girdim.
Kayra, Tuğra doğunca da gelmeye devam etti ama ne zaman gelse ben çocuğu emziriyorum, yatakta yer yok geri dönüp odasına gidiyordu. Bu sayede odasına alıştı ki derken şimdi de küçük tosbağa başladı illa benimle yatacak, durmadan beni öpecek falan filan yani hayata tekrar sıfırdan başladık. Bu sıralar ben ikisiyle erken yatıyorum babamız yatarken hepsini yerine yerleştiriyor.
ne yapayım onlarla koklaşa koklaşa uyumayı çok seviyorum.
Not: Sanki eşim bu duruma biraz bozuluyor ama çaktırmıyor.
ayy en büyük zevklerimden biriii :) onları koklaya koklaya uyumakk.seninkiler de çok tatlı çıkmışlarr :)sevgiler canımm..
YanıtlaSilebruli teşekkür ederim.
YanıtlaSil