Güzel balığımız turuncu öldü. Önceki akşam hiçbirşeyi yoktu suyu kirlenmişti eşim değiştirdi sabahta iyiydi ama öğlen bir gittim ölmüş. Çok üzüldüm en çok da Kayra'yı düşündüm o da üzülüp ağlayacaktı. Hiç dokunmadım akşam gelince kendi görsün dedim. Akşam geldi hiç farketmedi taki turtamız "abi balık öldü" diyene kadar ondan sonra ağlamalar filan.
Tam ağlarken resmini çekecektim ama kaçtı sadece bunu yakalayabildim. Neyse kibrit kutusu aradı durdu gömeceğiz de. Tekrar balık alırmıyız bilemiyorum. Bu kaçıncı balığımız. Kayra küçükken de almıştık. Onlar ölünce de "sakın yemeyin balığımı" diye ağlamıştı.
En acıklısı da yeni evliyken 2 balık almıştık. O zaman evimiz sobalıydı. Akşama kadar ev soğuk oluyor akşam sobayı yakıyorduk. Eşim balıklar üşümüş dedi ve yanan katalitik sobasının üstüne koydu. Tabiki biz balıkları orada unutur su çok ısınır ve balıklarımız ölür (çok vahşice değil mi?) Nasıl üzülmüştüm anlatamam
Aynısından bizde de vardı ve çok yaşamadı maaleseffff :(( Çocuklar üzülüyor en çok da..
YanıtlaSil