KIYAMAZDIM!!!

Annemin evinde tadilat var ve kapının önüne elden çıkaracaklarını koymuş. Bu gaz lambasını da onların üzerinde buldum görür görmez anılarım film şeridi gibi gözümün önünden geçti, annem umursuz bir şekilde ne yapacağım atıyorum derken nasıl kaptığımı anlatamam...

Evet antika bir gazlambası değil ama benim için antika kadar değerli.

Elektriklerin kesik olduğu bir kış günü bütün aile yerde oturmuş meyve yerken mandalinamdan sıçrayan bir damlanın gazlambasının camını patlatması daha dün gibi alkımda:))

Geçmişimi evimizin penceresinden seyrediyorum; Anne ve babası mutfakta olan iki kız kardeş, sandalyeleri birleştirip oturmuşlar hatta nasıl akıl ettilerse aralarına da yanan gazlambasını koymuşlar!!! Birazdan kızların kıpırdanmalarına dayanamayıp yere düşen ve kırılıp halıyı tutuşturan bir gaz lambası, üstelik anne ve babasının kızacağı korkusuyla bir süre durumu haber edemiyorlar sonunda büyük olan yani ben herzamanki gibi kardeşini bu iş için görevlendirir ve gönderir:))  Çok şükür ufak bir yanıkla bu işi atlatmıştık:)) 

Gazyağını oldurmak, fitilini yenilemek, kırılan camını pekçok yerde bulmak (şimdi çok zor bulunuyor), biraz fazla açarsın islenir daha sonra ise temizlemek, yanarken gazyağı kokutması...

Şimdi söyleyin bana nasıl kıyıp da atardımmm.

Küçük olanı ise yeni evlendiğimde kayınvalidem vermişti. Evet kesinlikle gaz lambalarına karşı farklı bir sevgim var.